تراکنشهای درون زنجیرهای به تراکنشهایی اطلاق میشوند که روی بلاکچین اتفاق میافتند و اعتبارشان به وضعیت بلاک چین وابسته است. تراکنشهای درون زنجیرهای تنها زمانی معتبر تلقی میشوند که بلاک چین بهروزرسانی شده باشد تا تراکنشها را در دفتر کل عمومی منعکس کند. تراکنشهای درون زنجیرهای امنیت و شفافیت را ارائه میکنند زیرا پس از تأیید و ثبت در شبکه نمیتوان آنها را تغییر داد. با این حال، معایبی برای تراکنش های زنجیره ای وجود دارد که شامل کارمزدهای بالاتر و کندی زمان پردازش می شود.
مفهوم معاملات درون زنجیره ای
تراکنشهای درون زنجیرهای، تراکنشهایی هستند که روی یک بلاک چین اتفاق میافتند و در دفتر کل توزیعشده و عمومی منعکس میشوند. تراکنشهای درون زنجیره آنهایی هستند که اعتبار یا احراز هویت شدهاند و منجر به بهروزرسانی شبکه کلی بلاکچین میشوند.
تراکنش هایی که روی یک بلاک چین انجام می شود باید توسط تعدادی از شرکت کنندگان شبکه که ماینر نامیده می شوند تایید شوند. یک تراکنش تنها زمانی معتبر است که شرکت کنندگان تراکنش را تأیید کنند و در مورد اعتبار آن اجماع حاصل شود. سپس جزئیات تراکنش در بلوک ثبت شده و بین شرکت کنندگان شبکه توزیع می شود.
بسته به پروتکل شبکه، هنگامی که یک تراکنش بر اساس مکانیسم اجماع شبکه، تأییدات کافی را از شرکت کنندگان شبکه به دست آورد، تقریباً غیرقابل برگشت می شود. به طور معمول، تنها در صورتی می توان آن را معکوس کرد که اکثریت قدرت هش بلاک چین برای معکوس کردن تراکنش به اجماع برسد.
زمان بندی تراکنش های درون زنجیره ای
تراکنشهای درون زنجیرهای در زمان واقعی باید انجام شوند تا تراکنشهای بلاک چین امن، قابل تأیید، شفاف و آنی باشند. با این حال، در واقعیت، به ندرت چنین اتفاقی می افتد. تراکنشهای درون زنجیرهای ممکن است زمان زیادی طول بکشد تا تعداد کافی تأییدیه و تأیید هویت از شرکتکنندگان شبکه قبل از تأیید تراکنش جمعآوری شود. همچنین، ماینرها باید تراکنش ها را با استفاده از رایانه برای حل مسائل پیچیده ریاضی هر بار که یک بلاک به بلاک چین اضافه می شود، تأیید کنند.
اگر حجم تراکنش زیاد باشد یا در شبکه ازدحام وجود داشته باشد، ممکن است اعتبارسنجی تمام تراکنش ها توسط ماینرها بیشتر طول بکشد، به خصوص اگر تعداد محدودی ماینر وجود داشته باشد. در نتیجه سایر طرف های درگیر در معاملات باید منتظر حل و فصل باشند. با این حال، شرکت کنندگان ممکن است این گزینه را داشته باشند که کارمزد تراکنش را بپردازند تا زودتر تأیید شود.
در مرحله اولیه یک بلاک چین، زمانی که حجم تراکنش کم است، تراکنشهای درون زنجیره ممکن است تسویههای فوری را ارائه دهند. پروتکلهای شبکه و ارزهای دیجیتال جدید که با هدف ارائه تسویه فوری در حال راهاندازی اصلی هستند.
هزینه تراکنش های درون زنجیره ای
تراکنشهای درون زنجیرهای هزینه دارند، زیرا ماینرها برای ارائه خدمات اعتبارسنجی و احراز هویت خود برای تأیید تراکنش در بلاک چین در کوتاهترین زمان ممکن، جایزه ای را دریافت میکنند. در مواقعی، بسته به پتانسیل مقیاس پذیری شبکه و حجم تراکنش، این کارمزد می تواند بالا باشد. به عنوان مثال، کارمزدهای بالا به مشکل گرد و غبار بیت کوین منجر شده است، جایی که مقادیر جزئی بیت کوین قابل معامله نیست. با این حال، برای شبکه های بلاک چین که در مراحل اولیه رشد خود هستند، زمانی که حجم تراکنش کم است، کارمزد آنها می تواند بسیار کم یا صفر باشد.
نمونه هایی از معاملات درون زنجیره ای
NEO یک ارز با سرعت تراکنش نسبتاً سریع است که زمان بلاک آن کمتر از 25 ثانیه است.
Burstcoin (BURST) ارز دیگری است که نه تنها زمان بلوک سریعتری نسبت به ارز های اصلی مانند بیتکوین دارد، بلکه به دلیل سیستم اثبات ظرفیت، انرژی بسیار کمتری برای استخراج کوین ها مصرف میکند.
پس از تأیید و تأیید در زنجیره بلوکی، تراکنشهای زنجیرهای را نمیتوان معکوس کرد مگر اینکه اکثریت قدرت هش شبکه با این کار موافقت کنند و تراکنشهای زنجیرهای را قابل اعتمادتر و در برابر تقلب مقاومتر میکند.
منبع : investopedia